ಸನಾತನ ''ಸುಧರ್ಮ''

ನಮ್ಮ ದೇಶ ವಿಶ್ವದಲ್ಲೇ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಚಲನಚಿತ್ರ ನಿರ್ಮಿಸಿ ಹಾಗು ಪ್ರದರ್ಶಿಸುವ ದೇಶ. ಹೀಗಾಗಿ ಎಲ್ಲರು ಸಿನಿಮಾ ಪ್ರಿಯರೆ.ನಾನು ಕೂಡ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದಿ ಸಿನಿಮಾ ಹಾಗು ಹಿಂದಿ ಸಿನಿಮಾ ಹಾಡುಗಳು ಕೇಳುವುದು ಹೆಚ್ಚು. ನನಗೆ ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಹಾಡು ಬರುವ ರೀತಿ ಹಾಗು ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆಯ್ದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಅಂಗಡಿಗೆ  ಹೋಗಿ  ಕ್ಯಾಸೆಟ್ಗಳನಲ್ಲಿ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ನಲ್ಲಿ  ಒಂದು ಆಶ್ಚರ್ಯವೆನಿಸುತಿತ್ತು.ನನ್ನ ತಂದೆ ಮುಕೇಶ್ ಹಾಗು ಮುಹಮ್ಮದ್ ರಫಿ ಹಾಡುಗಳ ಕ್ಯಾಸೆಟಗಳನ್ನು ಬಹಳಷ್ಟು ಕಲೆ ಹಾಕಿದ್ದರು, ಈಗಲೂ ಇವೆ ,ಕಳಕಲ್ಲೇ ಧೂಳು ಒರೆಸಿ ಅದನ್ನು ಟೇಪ್ ರೆಕಾಡ್ರ್ನಲ್ಲಿ ಹಚ್ಚುತ್ತಾರೆ.

ರಾತ್ರಿ ಮಲಗುವ ಮುನ್ನ ವಿವಿದ್ ಭಾರ್ತಿ, ಸಿಲೋನ್ ರೇಡಿಯೋ ಸ್ಟೇಷನ್ ಹಚ್ಚಿ ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿ ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಾರವಾಗುವ ಹಾಡು ಕೇಳಿ ಗುನುಗುತ್ತಾ ,ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಾ ದಿನ ದಣಿಗೆ ಕಳೆವ ಪದ್ಧತಿ. ಹಾಗೆ ಕೇಳುತ್ತಿದಾಗ ಒಂದು ಹಾಡಿಗೆ ನನ್ನ ತಾಯಿ ಭಾವುಕಳಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು. ನನ್ನ ತಂದೆಗೆ  ಅವಳು ಎಂಥ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಹಾಡು, ಆ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ನಟಿಸಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಹುಡುಗನ ಅಭಿನಯ ಪ್ರಭುದ್ದತೆ ಮೆಚ್ಚುತ್ತಾ ಮಮತೆಯ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಸಿನಿಮಾ ಅಂತಿದ್ಲು. ಸುಮಾರು ನನಗೆ ೪-೫  ವರ್ಷಗಳಿರಬಹುದು. ಆಗ ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪು ಟಿವಿ ನಮ್ಮೆಲಿ. ಆ ಹಾಡು ಟಿವಿಲಿ  ಬಂದಾಗ ನನ್ನ ತಾಯಿ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗುತ್ತಿತ್ತು.ಯಾಕಮ್ಮ ಅಳ್ತಿದೀಯಾ ಅಂತ ನಾವು ಕೇಳಿದ್ರೆ ನಿಮಗೆ ಈಗ  ತಿಳಿಯುದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಸುಮ್ಮನಾಗ್ತಿದ್ಲು. ನನ್ನ ಹುಟ್ಟು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ 1983 ಬಿಡಿಗಡೆಯಾದ ಸಿನಿಮಾ ''ಮಾಸೂಮ್ ''. ಅದೇ ವರ್ಷ ಸಿನಿಮಾ ಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ನೊಡಿದ್ರಂತೆ. ನೋಡಿ, ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ,ಮೌಶಿ,ಮಾಮಿ ,ಕಾಕುಗಳೆಲ್ಲಾ  ಕೂಸುಗಳನ್ನು ಕಟ್ಕೊಂಡೋ ಅಥವಾ ಅವುಗಳನ್ನು ಮನೇಲಿ ಬಿಟ್ಟೋ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಲು ಹೋಗ್ತಿದ್ರಂತೆ.ಈಗ ನಾವು ನಮ್ಮಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಕಳನ್ನು  ಸಿನಿಮಾಕ್ಕೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಎಷ್ಟು ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತೀವಿ. 

1983 ಬಿಡಿಗಡೆಯಾದ ಸಿನಿಮಾ ''ಮಾಸೂಮ್ '' ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಲು ಮಂದಿರದಲ್ಲೂ ಅತ್ಳಂತೆ ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮ. ಆ ಸಿನಿಮಾದ ಪ್ರಭಾವವೋ ಅಥವಾ ಬಾಣಂತಿಯ ಹಾರ್ಮೋನುಗಳೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಆ ಸಿನಿಮಾ ನಾನು ಚಿಕ್ಕವಳಿದ್ದಾಗ ನೋಡಿದ್ದೇ ನನಗೆ ಹಿಂದಿನೂ ತಿಳಿತಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಆ ಮುಗ್ಧ ಭಾವನೆ ,ಸಂಕೀರ್ಣ ಸಂಭಂಧಗಳೂ  ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. 

ಆ ಸಿನಿಮಾ ಸುಮಾರು ಬಾರಿ ನೋಡಿದ್ದೀನಿ. ಆ ಹಾಡು ''ತುಝಸೆ ನಾರಾಜ್ ನಹಿ ಜಿಂದಗಿ ಹೈರಾನ್ ಹೂ ಮೈ''.ಲತಾ ಮಂಗೇಶ್ಕರ್ ಹಾಗು ಅನೂಪ್ ಘೋಷಾಲ್ ಇಬ್ಬರ ದನಿಯಲ್ಲಿದ್ದು,ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಗಿದ್ದು ಅನೂಪ್ ಅವರ ಗಾಯನ. ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೇ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದಾಗ ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಏಕೆ ಭಾವುಕಳಾಗುತ್ತಿದ್ದಳು  ಅಂತ ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತದೆ. ಆ ಹಾಡಿನ ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಓದಿದಾಗ ಗುಲ್ಜಾರ್ ಸಾಬ್  ಎಂಥಹ ಕವಿ , ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾದ ಸರಳ ಸೂಕ್ತ ಪದಗಳಿಂದ ಎಷ್ಟು ಮನಃ ಮುಟ್ಟುವಂತೆ ಬರಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಆ ಹಾಡನ್ನು ಕೇಳಿದೆ. ಆ ಹಾಡಿನ ತಕ್ಕಂತೆ ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲೂ ಅನನುಕರಣೀಯ ಅಭಿನಯ ಮಾಂತ್ರಿಕ ನಸೀರುದ್ದೀನ್ ಶಾಹ್ ,ವಿಷಣ್ಣತೆ ನಡುವಳಿಕೆಯ ಪುಟ್ಟ ಜುಗಲ್ ಹಾಗು ಅತೃಪ್ತಿ ,ದುಮ್ಮಾನದ ವರ್ತನೆ ಕಣ್ಣಿಯಿಂದಲೇ ತೋರಿಸುವ ಶಬಾನಾ ಆಜ್ಮಿ. ಒಬ್ಬರಿಗಿಂತ ಮತ್ತೊಬ್ಬರು ತಮ್ಮ ನಿಜ ಜೀವನದಲ್ಲೇ ನಡೆದಿರುವ ರೀತಿ ಅಭಿನಯ ಮಾಡಿದ್ದೂ ನನಗೆ ಮರೆಯಲಾಗದ  ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ಚಲನ ಚಿತ್ರ. ಚಿತ್ರ ನಿರ್ದೇಶಕನಾಗಿ ಪ್ರಥಮ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಿದ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಶ್ರೇಷ್ಠ ನಿರ್ದೇಶಕ ಶೇಖರ್ ಕಪೂರ್ ನೋಡುಗರನ್ನು ಭಾವನಾತೀತ ಹಾಗು ಮಂತ್ರಮುಗ್ಧ  ಮಾಡುವ ತಂತ್ರ ಇರಬಹುದು. 

ಇದೆ ಸಿನಿಮಾ, ಈಗಿನ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಅದು ಬೇರೆ ರೀತಿನೇ ಇರ್ತಿತ್ತು. ಪರಿವಾರಕ್ಕಿಂತ ವೈಯಕ್ತಿಕ ನೀತಿ ನ್ಯಾಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಆಗುತ್ತಿತ್ತು. ತಮ್ಮತಮ್ಮ ವರ್ತನೆ, ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಂಡು ಬೇರೆಯಾಗಿ ಸಂಸಾರ ಒಡೆದು ,ಅವರವರ ದಾರಿ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಹುಶಃ ಈಗಿನ ಪೀಳಿಗೆಯ ಲಿಂಗ ಬೇಧವಿಲ್ಲದ ಸಮಾನತೆಯ ಒಂದು ಆಲೋಚನೆ.